علی قائنی اصفهانیدرویشعلی قائنی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن دوازده هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیدرویش علی قائنی، شاعر ادیب در اصفهان ساکن بوده و به تحصیل علوم دینی می‌پرداخته و به خوش طبعی و سلاست شعر موصوف بوده است و او را «ملاّ درویش» می‌گفته‌اند. وفاتش را در سال ۱۱۸۵ق نوشته‌اند. شعر زیر از اوست: "من و رقیب نشستیم هر دو بر راهت ••• به جانب که افتد تا ز راه لطف نگاهت". [۱]
شیرازی، علی‌اکبر، تذکره دلگشا، ص۴۸۷.
[۲]
هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۲۹۰.
[۳]
حبیب‌آبادی، پرویزبیگی، تذکره حدیقه الشعراء، ج۱، ص۶۱۹.
[۴]
گروسی، فا‌ضل‌خا‌ن، تذکره انجمن خاقان، ص۵۰۳-۵۰۴.
[۵]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۶۰۲.
[۶]
جامی، عبدالرحمان، بهارستان، ص۲۸۰.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۰۲. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده دوازدهم(قمری) | شعرای اصفهان قرن 12 (قمری)
|